Atıksularda renk giderim yöntemleri

 

    

        Renk atık sularda istenmeyen bir parametredir. Atık sularda renk kontaminasyonu ciddi çevresel problemlere sebep olabilir. Atık sularda renk oluşumunun başlıca sebepleri olarak çözünmüş organik maddeler, hümik ve fulvik asit, sentetik kimyasal boyalar ile birlikte doğal tanenlerin kullanıldığı ve meydana geldiği üretim prosesleri sıralanabilir.

            Renk sadece estetik açıdan istenmeyen bir parametre değildir. Renkli atık suların doğal sistemlere karışması durumunda, renkli atık sular su ekosisteminde zararlı etkilere sebep olacak şekilde fotosentezi sınırlayan bir etkilere sahiptirler.

 

Yaygın Kullanılan Renk Giderim Yöntemleri:

        

Atıksulardan Renk giderimi için kullanılan başlıca metotlar şunlardır:

Koagülasyon ve Flokülasyon, filtrasyon, (granül ve toz aktif karbon kullanılarak yapılan) adsorbsiyon, kimyasal oksidasyon ve nanofiltrasyon.

 

A) Koagülasyon ve Flokülasyon

 

       Koagülasyon ve flokülasyon atıksulardan diğer kirlilik parametrelerinin gideriminde kullanıldığı gibi, atık sularda renge sebebiyet veren parametrelerin gideriminde de kullanılabilir. Giderim işlemi, atıksuya koagülasyon kimyasalları yani koagülantlar eklenerek ve atıksu karıştırılarak yapılır. Bu yöntem rengin özellikle çözünmüş organik maddelerden kaynaklandığı durumlarda çok etkilidir. Fakat yüksek miktarda çamur oluşumuna sebebiyet vereceği için pahalı ve tercih edilmeyen bir yöntemdir.

 

B)  Filtrasyon yöntemi

 

       Bu yöntemde atık Su, içindeki renge sebebiyet veren partikülleri tutmak için tasarlanmış bir filtreden geçirilir. Filtreler, kum ve çakıl gibi katmanlarından ve tozlaştırılmış kömürden yapılmıştır. Filtrasyon metodu ile sudaki askıda katı maddeleri toplayarak renk giderimini sağlar.

Aktif karbon filtreleri atıksudan renk gideriminde en çok kullanılan ve en ucuz yöntemdir.

 

C) Adsorbsiyon yöntemi:

      

Adsorpsiyon, endüstriyel atık sularda renge sebep olan kirleticilerin uzaklaştırılması için en kaliteli giderim yöntemlerinden biri olarak kullanılır. Renk gideriminin sağlanması istenen atık suya,  adsorban olarak adlandırılan oldukça gözenekli yüzey yapısına sahip maddeler eklenir. Bunlar genellikle zeolit, kömür ve kil gibi maddelerdir. Bu adsrobanlar çözünmüş suda bir katı ile temas ettiğinde, çözünen ve atıksuda renge sebep olan bu maddeleri, gözenekli yüzeylerinde hapsederler. Ve bu şekilde renk giderimi sağlanır.

 

D) Kimyasal Oksidasyon yöntemi:

 

Kimyasal oksidasyon yöntemi atık sularda renk giderimi için de kullanılan, suyun oksitlenmesi işlemidir. Genellikle UV ile birleştirilmiş hidrojen peroksit (H2O2) en çok kullanılan oksitleyicidir. Yine aynı şekilde UV ile birlikte kullanıldığında Klor Oksit (ClO2) de renk giderimi için kullanılabilmektedir.

            Bu işlemde renge sebep olan askıda katı maddeler hidroksil radikalleri (-OH) ile kimyasal reaksiyona girerek yok olur ya da zararsız yan ürünlere dönüştürülerek sudan arındırılır.

 

E) Nanofiltrasyon yöntemi:

 

       Nanofiltrasyonun çalışma sistemi ters ozmosun çalışma sistemine benzer. Fakat nanofiltrasyon daha hassas bir giderim imkânı sunar. Nanofiltrasyon düşük miktarda toplam çözünmüş katı (TDS) veya organik madde içeren atık sular için ideal bir arıtma yöntemidir. Bu sistemdeki filtrasyon yöntemi, membran filtrasyonudur. Bu filtrasyon yöntemi ile de suyun renklenmesine neden olan kirleticiler giderilebilir ve atıksu rengi de giderilmiş olur.